Co to jest?

Bark zamrożony, zwany inaczej adhezyjnym zapaleniem torebki stawowej, to stan charakteryzujący się stopniową, bolesną utratą ruchu czynnego i biernego kości ramiennej. Etiologia choroby jest nieznana. Bark zamrożony jest jedną z najczęstszych przyczyn bólu barku i niepełnosprawności kończyny górnej. Dotyczy ponad 2% populacji ogólnej, a najczęściej objawy rozpoczynają się po 40 roku życia. Około 70 % pacjentów stanowią kobiety, a u 20-30% osób rozwinie się również stan zapalny w przeciwnym stawie barkowym. Bark zamrożony jest bardziej powszechny i trudniejszy do skutecznego leczenia u osób chorujących na cukrzycę, z zaburzeniami pracy tarczycy, z chorobami autoimmunologicznymi.

Objawy

Choroba składa się z 4 faz: bólu, zamrażania, zamrożenia oraz fazy rozmrażania. Objawy chorobowe  utrzymują się długoterminowo, nawet do 2 lat.  Najczęściej rehabilitacja prowadzona jest w 2-3 fazie. Na tych etapach ból jest stosunkowo zmniejszony, natomiast w torebce stawowej występują zrosty i ograniczenie ruchomości czynnej i biernej kończyny górnej. Napięta torebka stawowa ogranicza rotację wewnętrzną i zewnętrzną kości ramiennej. Ograniczone jest również odwiedzenie ramienia oraz utrudniona praca łopatki, która podczas ruchów przemieszcza się razem z kością ramienną. Pacjenci skarżą się na bóle nocne oraz bóle podczas wykonywania codziennych czynności, jak na przykład: czesanie włosów, podawanie ręki, ubieranie się. Mogę występować ostre kłucia w stawie na końcu wykonywanego ruchu.

Fizjoterapia

Dostępnych jest wiele opcji leczenia, zarówno operacyjnych, jak i nieoperacyjnych.

W zabiegach fizjoterapeutycznych należy zwrócić uwagę na poprawę mobilności w obrębie stawu barkowego oraz łopatki. Metody leczenia barku zamrożonego obejmują: termoterapię, EMS, ultradźwięki, falę uderzeniową, pole elektromagnetyczne, terapię manualną, mobilizację łopatki, taping, dostawowe podanie kortykosteroidów.

INNOWACYJNE ROZWIĄZANIA BTL

MATERIAŁ STANOWI PRZYKŁAD POSTĘPOWANIA TERAPEUTYCZNEGO Z ZASTOSOWANIEM INNOWACYJNYCH TECHNOLOGII.
FIZJOTERAPEUTA MOŻE MODYFIKOWAĆ PROGRAM INDYWIDUALNIE DO STANU PACJENTA.