Produkty
- Loading...
- Loading...
Loading...
Jednym z najczęstszych urazów obejmujących staw kolanowy jest zerwanie więzadła krzyżowego przedniego. Do urazu dochodzi najczęściej w momencie nieprawidłowego ustawienia kończyny dolnej lub w momencie nadmiernego zgięcia stawu kolanowego od 11 do 30 stopni w trakcie wykonania ruchu koślawienia, który jest połączony z rotacją części podudzia. Przekroczenie maksymalnej granicznej siły stawu oraz szybkiego działania bodźca siły zewnętrznej powoduje zerwanie.
Pacjenci w momencie urazu najczęściej odczuwają tzw. wybuch w kolanie, słychać charakterystyczny „trzask”. Pojawia się rozsadzający ból, obrzęk, wysięk, ograniczenie zakresu ruchomości, zablokowanie stawu oraz niestabilność w stawie kolanowym.
Rekonstrukcję więzadła krzyżowego przedniego wykonuje się artroskopowo zastępując uszkodzoną tkankę ścięgnem pobranym od pacjenta lub dawcy. Po zabiegu wprowadza się indywidualnie dobraną do pacjenta fizjoterapię w tym fizykoterapię, kinezyterapię np. ćwiczenia izometryczne, propriocepcji, jak również pracę manualną z pacjentem i farmakoterapię. Sam proces usprawniania pacjenta warto zacząć jak najwcześniej nawet już w pierwszej dobie po zabiegu.
Pierwszym elementem terapii jest krioterapia mająca na celu zmniejszenie stanu zapalnego parę razy w ciągu dnia. W początkowych fazach wprowadza ćwiczenia mające na celu uzyskanie wyprostu, wzmacniających mięśnie kończyny dolnej. W późniejszych etapach należy wprowadzić ćwiczenia umożliwiające osiągnięcie maksymalnego zgięcia w stawie kolanowym pacjenta, ćwiczenia obciążające kończynę chorą, przywracające pełną mobilność rzepki, aktywizujące grupę kulszowo-goleniową, mięśnie pośladkowe, by ostatecznie wpływać na przywrócenie prawidłowego wzorca chodu. W kolejnych fazach należy skupić się na dynamice, poprawie kondycji ruchowej, warto włączać elementy treningu plyometrycznego.
D-WALL
Strefa innowacyjnej rehabilitacji
MATERIAŁ STANOWI PRZYKŁAD POSTĘPOWANIA TERAPEUTYCZNEGO Z ZASTOSOWANIEM INNOWACYJNYCH TECHNOLOGII.
FIZJOTERAPEUTA MOŻE MODYFIKOWAĆ PROGRAM INDYWIDUALNIE DO STANU PACJENTA.